Η Παγκόσμια Ημέρα Άγριας Ζωής 2018 στρέφει τα φώτα της δημοσιότητας στις μεγάλες γάτες
März 3, 2018Της Σάρα Έβανς
Σήμερα είναι Παγκόσμια Ημέρα Άγριας Ζωής! Η Παγκόσμια Ημέρα Άγριας Ζωής, που ιδρύθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη και διοργανώθηκε από τη CITES (Σύμβαση για το Διεθνές Εμπόριο Απειλούμενων Ειδών Άγριας Πανίδας και Χλωρίδας), είναι ετήσια εκδήλωση από το 2014.
Περιγραφόμενη ως η «σημαντικότερη παγκόσμια ετήσια εκδήλωση αφιερωμένη στην άγρια ζωή», ο στόχος της Παγκόσμιας Ημέρας Άγριας Ζωής είναι να γιορτάσει και να ευαισθητοποιήσει τα υπέροχα ζώα και φυτά της γης και να προωθήσει την προστασία τους.
Κάθε χρόνο έχει ένα ιδιαίτερο θέμα. Φέτος η εστίαση είναι στις μεγάλες γάτες. Γιατί μεγάλες γάτες; Με λίγα λόγια, γιατί έχουν πρόβλημα. Μεγάλο πρόβλημα. Λιοντάρια, τίγρεις, λεοπαρδάλεις και τζάγκουαρ, καθώς και άλλες άγριες γάτες, βρίσκονται σε κρίση. Μπορεί να είναι δύσκολο να το δεχθούμε αυτό. Οι μεγάλες γάτες, ειδικά τα λιοντάρια και οι τίγρεις, είναι ζωντανές στο μυαλό μας. Είναι εύκολο να φανταστείς ένα λιοντάρι να βρυχάται στη σαβάνα ή να δεις μια τίγρη να τρέχει μέσα σε ένα ηλιόλουστο δάσος, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι πολλά από αυτά τα είδη βρίσκονται στο χείλος της εξαφάνισης.
Οι πληθυσμοί τους συντρίβονται, μειώνονται με τρομακτικά γρήγορες ταχύτητες. Για παράδειγμα, στην Ασία, οι πληθυσμοί των τίγρεων έχουν πέσει κατακόρυφα κατά 95 τοις εκατό τον περασμένο αιώνα. Και στην Αφρική ο αριθμός των λιονταριών έχει μειωθεί κατά 40 τοις εκατό σε λιγότερο από δύο δεκαετίες. Πολλοί ειδικοί πιστεύουν ότι λιγότερα από 20.000 λιοντάρια παραμένουν τώρα σε ολόκληρη την ήπειρο.
Κατά τη διάρκεια της θητείας μου ως ταξιδιωτικός συγγραφέας, ήμουν τυχερός που είχα πολλές συναντήσεις με λιοντάρια. Όλα διαφορετικά. Όλα μαγευτικά. Έτσι, όταν έμαθα για τα δεινά των λιονταριών, ήθελα να καταλάβω πώς ένα από τα πιο ανθεκτικά εικονίδια της Αφρικής θα μπορούσε να βρίσκεται σε τέτοιο κίνδυνο;
Τι συνέβη, αναρωτήθηκα, με τα λιοντάρια που περιπλανήθηκαν στην Αφρική κατά εκατομμύρια μερικούς αιώνες πριν; Τι απέγιναν τα αρχαία λιοντάρια που έφυγαν από την Αφρική για την Ευρασία, φτάνοντας τελικά στη Βόρεια Αμερική; Και τι συνέβη με τις μεγάλες γάτες που μετακόμισαν στην Ασία, κατοικώντας τεράστιες περιοχές από τη βόρεια Ελλάδα μέχρι το Πακιστάν και νοτιότερα μέχρι την Ινδία;
Όταν βρυχάται το τελευταίο λιοντάρι, είναι όλα για αυτά τα λιοντάρια που λείπουν. Λέει για την άνοδό τους κατά την Εποχή των Παγετώνων και την πτώση τους σε πιο πρόσφατους χρόνους. Αντανακλά το ταξίδι μας μαζί τους και την επίδραση που είχαμε πάνω τους, από τις πρώτες μας συναντήσεις ως πρώτοι άνθρωποι μέχρι τις δραματικές αλληλεπιδράσεις των λιονταριών με τους Φαραώ, τους αυτοκράτορες, τους μαχαραγιά και τους ευρωπαίους βασιλείς, μέχρι τον καθημερινό λαό που απλώς προστατεύει τα ζώα και τους συγγενείς τους, και οι κυνηγοί τροπαίων της σύγχρονης εποχής.
Αλλά το βιβλίο μου αφηγείται επίσης την ιστορία των ανθρώπων που προστατεύουν τα τελευταία μας λιοντάρια. Αυτά περιλαμβάνουν άνδρες, γυναίκες και παιδιά που μοιράζονται τα τοπία τους με λιοντάρια και που έχουν βρει τρόπους να ζουν μαζί, χωρίς συγκρούσεις. Περιλαμβάνουν επίσης επιστήμονες, ερευνητές και οικολόγους που αναζητούν τρόπους να βοηθήσουν τους ανθρώπους και τα λιοντάρια να ζήσουν ειρηνικά μαζί.
Γι‘ αυτό χαίρομαι που η Παγκόσμια Ημέρα Άγριας Ζωής θέτει στο προσκήνιο τα δεινά των λιονταριών και άλλων μεγάλων γατών. Δίνοντας την ευκαιρία σε περισσότερους ανθρώπους να συμμετάσχουν στην προστασία ορισμένων από τους πιο χαρισματικούς θηρευτές μας.
Όταν βρυχάται το τελευταίο λιοντάρι δημοσιεύεται τον Ιούνιο. Προπαραγγείλετε το αντίγραφό σας εδώ.
Σάρα Έβανς είναι βραβευμένη συγγραφέας και φωτορεπόρτερ, με ειδίκευση στα ταξίδια και την άγρια ζωή. Η δουλειά της έχει προβληθεί στο Τηλεγράφος, Περιοδικό ταξιδιού LonelyPlanet, Περιοδικό BBC Wildlife, AfricaGeographic, Εξοχή Αγρια ζωή Περιοδικό και πολλοί άλλοι. Κέρδισε τον διαγωνισμό Independent on Sunday και Bradt Travel Writing το 2005 και έχει προκριθεί σε μια σειρά από διαγωνισμούς συγγραφής του BBC.
